انسانهای صادق
به صداقتِ حرف هیچکس شڪ نمی ڪنند و حرفِ همه را باور دارند (البته زرنگ هستند )
انسانهای دروغگو
تقریبا حرف هیچکس را باور ندارند و معتقدند ڪه همه دروغ می گویند

انسانهای امیدوار
همواره در حالِ امیدوار کردن دیگرانند.

انسانهای نا امید
همیشه آیه یاس می خوانند.

انسانهای شریف
همه را شرافتمند می دانند.
انسانهای حسود
همیشه فڪر می ڪنند ڪه همه به آنها حسادت می ڪنند.

انسانهای بزرگوار
بیشترین ڪلامشان، تشڪر از دیگران است.

انسانهای حیله گر
معتقدند ڪه همه مشغول توطئه هستند