امیدزندگی

گر چه افتاد ز زلفش گرهي در کارم همچنان چشم گشاد از کرمش مي دارم به طرب حمل مکن سرخي رويم که چو جام خون دل عکس برون مي دهد از رخسارم پرده مطربم از دست برون خواهد برد آه اگر زان که در اين پرده نباشد بارم پاسبان حرم دل شده ام شب همه شب تا در اين پرده جز… بیشتر »

 می گویند: میز ” شادی!” جهان؛  چهار پایه دارد: دو تای آن را ” مولانا !"؛ به ما نشان داده؛ دو تای دیگر را “حافظ !"؛ دو تایی که مولانا معرفی کرده؛ “مرنج !"  و   مرنجان !"؛ مانند باران باشید که پلیدیها را می شوید و دوباره به… بیشتر »

حافظ میگوید: «که در طریقت ما کافری است رنجیدن»   راستی چرا؟؟؟!!!   به نظر می‌رسد رنجش ما از حرف‌ و حدیث‌های دیگران، نشانه‌ای از نخوت و ما و منی است. نشانه‌ای است از اینکه خیلی نگران و دغدغه‌مندِ تصویرمان هستیم. کسی که بتواند از خویشتن رهایی پیدا کند،… بیشتر »