می گویند:

میز ” شادی!” جهان؛  چهار پایه دارد:

دو تای آن را ” مولانا !"؛

به ما نشان داده؛

دو تای دیگر را “حافظ !"؛

دو تایی که مولانا معرفی کرده؛

“مرنج !"  و   مرنجان !"؛

مانند باران باشید که پلیدیها را می شوید و

دوباره به آسمان می رود ، پاک می شود وبه

زمین برمی گردد؛؛

و حافظ گفته :

“بنوش !” و ” بنوشان!”

هر نعمتی که خدا به شما داده؛

از “مال” یا “سلامتی “؛ از “معرفت ” و ” آگاهی"؛

با دیگران تقسیم کنید و دیگران را در این سهیم کنید!

چون همه اینها امانتی ست که ؛

به ما داده شده ؛ و باید آن را منتقل کنیم.

پس بیایید همه باهم “مرنجیم"و"مرنجانیم” و

“بنوشیم ” و"بنوشانیم” ؛ و دراین خاک ؛در این مزرعه پاک ؛ بجز “مهر!” ؛ بجز“عشق!"؛دگر تخم نکاریم

بذر وفا و مهر در این کهنه کشتزار

آنگه عیان شود کهرسد موسم درو